Czwartek 28 Marca 2024
Anieli, Jana
Jesteś 8648 osobą na stronie
O nas   -   Historia Banku   -  
Login:
Hasło:

Historia

 

Założycielami Kasy byli: Stanisław Sokołowski, Henryk Kozłowski, Feliks Kaźmierski i Wacław Bagiński. Zarząd i Rada Nadzorcza liczyła wówczas 9 osób. Kasa ta miała przede wszystkim na celu dostarczania swoim członkom możności:
otrzymywania na dogodnych warunkach pożyczek dla zadośćuczynienia potrzebom gospodarczym,
umieszczania oszczędności celem pomnożenia ich przez oprocentowanie,
korzystania z pośrednictwa przy kupnie przez członków przedmiotów niezbędnych dla potrzeb gospodarczych i sprzedaży ich pracy.
W roku 1906 Towarzystwo to liczyło 196 członków (w tym 146 posiadało pełne udziały), zaś w roku 1913 już 263.
Wybuch I wojny światowej spowodował bardzo duże zmiany w ogólnych warunkach politycznych i gospodarczych ziem polskich, szczególnie zaś Królestwa Polskiego. Znaczna część kraju stała się bezpośrednim terenem działań wojennych. Taki los stał się także udziałem Szczuczyna. Miasto poniosło bardzo poważne straty na skutek ewakuacji ludności, urządzeń transportowych i przemysłowych przez wycofujące się w 1915 roku władze carskie.
Ledwie przebrzmiały strzały podczas rozbrajania Niemców na Rynku w Szczuczynie w listopadzie 1918 roku, jeszcze ranni leczyli swoje rany, a już w marcu 1919 roku grupa działaczy spółdzielczych ponownie organizowała Kasę Spółdzielczą pod nazwą „Spółdzielnia Oszczędnościowo-Pożyczkowa”. Pierwszymi jej założycielami byli: Teofil Czarnowski — proboszcz parafii szczuczyńskiej, doktor Karol Pieńkowski, Julian Sulewski — stolarz, oraz rolnicy Józef Jaworski i Adam Wyłuda. W pierwszych latach działalności pięcioosobowy Zarząd pełnił swoje obowiązki tylko raz w tygodniu. Sprawy dotyczące przyjmowania udziałów, wkładów i udzielania pożyczek załatwiane były u księdza na plebanii. Prezesem został Adam Wyłuda, kasjerem — Bolesław Błoński, zaś opiekunem i doradcą był Kazimierz Ciszewski — prawnik. Zarząd pracował społecznie i bezinteresownie.
Okres od odzyskania niepodległości do roku 1924 był niezmiernie trudny dla spółdzielczości oszczędnościowo-pożyczkowej. Potęgująca się inflacja, a następnie dewaluacja marki polskiej nie sprzyjała rozwojowi spółdzielczych kas, w tym także szczuczyńskiej.
Z dniem 1 stycznia 1930 roku Spółdzielnia w Szczuczynie otrzymuje nazwę „Kasa Stefczyka, Spółdzielnia z odpowiedzialnością nieograniczoną”. Lata kryzysu gospodarczego 1929–1935 to kolejny trudny etap dla rozwoju Kasy. Wielu członkom rozkładano spłaty na mniejsze sumy, udzielano także prolongaty z miesięcy wiosennych na okres jesienny. Od roku 1934 „Kasą Stefczyka” kieruje Stanisław Cichecki — nauczyciel, który do 1918 roku był rachmistrzem Towarzystwa Kredytowego w Wąsoszu. Głównym księgowym był Franciszek Merchelski, a od 1935 roku Henryk Głowiński — organizator Spółdzielni Spożywców po II wojnie światowej, a następnie Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”. W roku 1938 do Kasy Stefczyka należało około 400 członków. W obrocie było ponad 1 milion złotych. Obok akcji kredytowej Kasa prowadziła również akcję propagandową i uświadamiającą w Szkołach Powszechnych.
Okres okupacji był wyjątkowo trudny dla miasta Szczuczyna. Stał się on bowiem poligonem wojennym dla różnych wojsk. Miasto było trzykrotnie ostrzeliwane i bombardowane. Wymordowano 3400 żydów, setki ludzi wywieziono w głąb Niemiec lub do obozów. Kilkakrotny przemarsz obcych wojsk spowodował duże zniszczenia w budynkach i straty w gospodarce. Z całego powiatu, Szczuczyn poniósł największe straty. Po II wojnie światowej zniesiono nazwę powiatu szczuczyńskiego, a jego siedzibę przeniesiono do Grajewa. Bank Spółdzielczy w Szczuczynie reaktywowany został po wojnie dopiero 24 lipca 1950 roku pod nazwą „Gminna Kasa Spółdzielcza z odpowiedzialnością ograniczoną”. Działalność swoją prowadził na terenie gmin: Szczuczyn, Wąsosz, Radziłów, a częściowo na terenie gminy Grabowo i Lachowo. Podstawą prawną nowej organizacji i struktury aparatu bankowego był dekret o reformie bankowej z dnia 25 października 1948 roku. Dużo wysiłku w organizację Banku włożyły: Janina Kalinowska — pierwszy kierownik i Halina Maliszewska — główny księgowy, która uczyła od początku abecadła pracy młodych pracowników, wpajając im dokładność, sumienność i dyscyplinę. Do jej uczniów należeli m.in. Jan Malecki — późniejszy kasjer i Jerzy Sulewski, który w latach 1951–1957 pełnił funkcję głównego księgowego, a następnie w latach 1957–1989 r. zajmował stanowisko dyrektora. Stopniowo z małej placówki zatrudniającej 4 pracowników, Bank rozwijał się do dużej organizacji spółdzielczej.
Od roku 1957 nieprzerwanie przez 20 lat pracą Zarządu Banku w Szczuczynie kierował niestrudzony działacz społeczny — burmistrz miasta — Kazimierz Zdankowski. Wywarł on znaczący wpływ nie tylko na rozwój lokalnego ruchu spółdzielczego, ale także całego miasta. To z jego inicjatywy, przy dużym wsparciu ówczesnego dyrektora — Jerzego Sulewskiego — w roku 1963 rozpoczęły się prace przy budowie siedziby BS. Dzięki olbrzymiej pomocy i dużym zapale członków banku w 1968 roku oddany został do użytku budynek banku przy Placu Tysiąclecia.
Uchwalenie Prawa bankowego 12 czerwca 1975 roku otworzyło kolejny etap w rozwoju bankowości spółdzielczej. W wyniku tej ustawy na skutek połączenia Banku Rolnego oraz Centralnego Związku Spółdzielni Oszczędnościowo-Pożyczkowych powstał Bank Gospodarki Żywnościowej, który stał się jednocześnie centralą finansową jak i organizacyjno- rewizyjną BS-ów.
Wciąż doskonalony system kredytu rolnego, stanowiący bardzo istotne narzędzie wspierania celów i zadań polityki rolnej i rozwoju nowoczesnych form organizacji produkcji oraz koncentracji ziemi w obrębie gospodarki chłopskiej wymagał dopływu środków pieniężnych z zewnątrz. Naprzeciw potrzebom ówczesnego rolnictwa naszego terenu wychodzi BS w Szczuczynie, który działał wówczas na obszarze gminy Wąsosz i miasta i gminy Szczuczyn. W 44 sołectwach prosperowało 1915 gospodarstw rolnych o powierzchni 22807 ha. Użytki rolne zajmowały 16184 ha, zaś grunty rolne stanowiły obszar 12583 ha. Średnia wielkość gospodarstwa kształtowała się w granicach 8,46 ha. Swoje zadania Bank Spółdzielczy w Szczuczynie realizował poprzez jednostkę macierzystą, Oddział i stały Punkt Kasowy w Wąsoszu. Zatrudniał 28 pracowników.

Dynamiczny i szybki rozwój działalności kredytowej nastąpił w latach 1970–1979, kiedy to bank zgodnie z Ustawą Prawo bankowe przejął dodatkowe zadania w zakresie kredytowania rolnictwa indywidualnego z Banku Rolnego. Główną pozycją w tych wypłatach zajmowały kredyty obrotowe (około 60%), których np. w roku 1979 wypłacono 22552 tys. złotych. Związane to było z postępującą intensyfikacją produkcji rolnej. W okresie tym nastąpił znaczny wzrost dostaw środków do produkcji rolnej (nawozów mineralnych, kwalifikowanego ziarna siewnego oraz środków ochrony roślin), coraz więcej rolników mogło zaopatrzyć się także w wysokiej klasy materiał hodowlany.
Zmiany organizacyjne z 1975 roku pogłębiły proces kształtowania w praktyce podwójnego charakteru banków spółdzielczych, jako spółdzielni kredytowych i terenowych ogniw organizacyjnych BGŻ, osłabiając jednocześnie ich samodzielność i samopomoc finansową. „Uwzględniając” rozwój działalności Spółdzielni Oszczędnościowo-Pożyczkowych upoważniono je do stosowania nazwy Bank Spółdzielczy. Zastosowany został ścisły podział kompetencji między BGŻ a BS. Na podstawie znowelizowanego Prawa bankowego opracowany został i przyjęty przez Krajową Radę BGŻ wzorcowy statut banku spółdzielczego. W oparciu o ten statut, banki opracowywały własne statuty przyjmowane na Walnych Zgromadzeniach w I półroczu 1982 roku. Banki Spółdzielcze z tego okresu sprawowały patronat nad masowo wówczas działającymi Szkolnymi Kasami Oszczędności (13,5 tys. SKO), Kołami Gospodyń Wiejskich, organizowały kursy oświatowe, konkursy i dziecińce wiejskie.

Lata 1975–1989 były dla BS w Szczuczynie bardzo owocne. Obok bardzo dobrze rozwiniętej akcji kredytowej bank prowadził rozległą działalność w zakresie gromadzenia wkładów.
W 1990 roku nastąpiły zmiany w strukturach organizacyjnych, sytuacji prawnej i ekonomicznej spółdzielczości bankowej. Na mocy ustawy z 20 stycznia 1990 r. „o zmianach w organizacji i działalności spółdzielczości” BGŻ został pozbawiony funkcji centralnego związku spółdzielczego i wykonywania lustracji w bankach spółdzielczych. Stosunki między BGŻ i BS-mi regulowane były dobrowolnymi umowami o wzajemnej współpracy w dziedzinach ekonomiczno-finansowej, rozliczeniowej, kredytowej, szkoleniowej itd.
Działania spółdzielczości bankowej doprowadzają do utworzenia pierwszego w kraju Warmińsko-Mazurskiego Banku Regionalnego S.A. z siedzibą w Olsztynie. Zrzeszył on 149 BS-ów z województw: białostockiego, łomżyńskiego, olsztyńskiego, ostrołęckiego i suwalskiego. Bank Spółdzielczy w Szczuczynie otrzymał pomoc w restrukturyzacji wierzytelności trudnych 13 kredytobiorców na kwotę 125253,67 złotych.
Wprowadzony w 1998 roku obowiązek zgromadzenia funduszy własnych do kwoty 300 tysięcy EURO rozpoczął trudny dla Banku Spółdzielczego w Szczuczynie okres poszukiwań i negocjacji. Wiadomym był fakt, że szczuczyński bank we własnym zakresie nie będzie w stanie zgromadzić tak wysokich kapitałów. Jedynym wyjściem było połączenie się z innym bankiem. Nadzwyczajne Zebranie Przedstawicieli obradujące 18 listopada 1998 roku podjęło wstępną uchwałę o połączeniu się z Bankiem Spółdzielczym w Grajewie. Połączenie to stało się faktem 1 października 1999 roku. Bankiem przyłączającym został silniejszy kapitałowo Szczuczyn. Decyzja ta stworzyła solidne podstawy do dalszego rozwoju a przede wszystkim do dalszej działalności na rzecz swojej społeczności.
W rok 2000 Bank Spółdzielczy w Szczuczynie wraz ze swymi oddziałami wkroczył z następującymi wynikami:

fundusze własne - 1237 tys. złotych,
liczba członków - 3054 osoby,
środki zgromadzone w banku - 8743 tys. złotych,
obligo kredytów - 7088 tys. złotych,
współczynnik wypłacalności - 15,61,
kredyty zaległe - nie było,
suma bilansowa - 2910 tys. złotych,
wskaźnik rentowności - 11,26,
zatrudnienie - 39 osób,
wynik finansowy brutto - 185 tys. złotych.

Rok 2001 zapoczątkował zupełnie nowy rozdział w historii polskiej bankowości spółdzielczej. Rozpoczęły się procesy łączeniowe banków regionalnych i zrzeszających, w wyniku których powstały 3 banki zrzeszające:
- Bank Polskiej Spółdzielczości S.A. w Warszawie,
- Gospodarczy Bank Wielkopolski SA w Poznaniu,
- Mazowiecki Bank Regionalny SA w Warszawie.
W wyniku tych przeobrażeń Bank Spółdzielczy w Szczuczynie zrzeszył się z Bankiem Polskiej Spółdzielczości S.A. w Warszawie na podstawie umowy zrzeszenia zawartej w dniu 20 marca 2002 roku.
W celu umocnienia kapitałowego i konkurencyjnego w roku 2005 podjęte zostały rozmowy pomiędzy Zarządami banków w Rajgrodzie i Szczuczynie, które doprowadziły do podjęcia decyzji o połączeniu się obu banków z dniem 30 września 2005r.
W ciągu ostatniego dziesięciolecia BS w Szczuczynie stał się nowoczesną, dobrze zorganizowaną i sprawnie zarządzaną strukturą. Profesjonalna kadra, nowoczesna obsługa, coraz szersza gama produktów stawiają go w gronie najlepszych. Łącząc tradycję z nowoczesnością, Bank Spółdzielczy w Szczuczynie, opierając swoją działalność wyłącznie na polskim kapitale, stał się placówką uniwersalną, świadczącą usługi dla najbardziej wymagających klientów, ceniących sobie rzetelność, stabilność i zaufanie. Bank specjalizuje się w obsłudze finansowej gospodarstw rolnych, małych i średnich przedsiębiorstw, klientów indywidualnych oraz jednostek samorządu terytorialnego. Zarówno przed laty, jak i obecnie jest obrońcą polskiego kapitału. Oferta Banku Spółdzielczego w Szczuczynie jest ciągle poszerzana i dostosowywana do aktualnych potrzeb i oczekiwań klientów.

 

wstecz

Kursy walut

Dane z dnia: 2024-03-27
1 CHF4.4018w dół-0.0029
1 EUR4.3153do góry+0.0060
1 GBP5.0327do góry+0.0084
1 SEK0.3760w dół-0.0005
1 USD3.9857do góry+0.0153
-